Girişi kuzeydendir. Ana mekan enlemesine dikdörtgen planlı, beşik tonozlu, güneyde mezarların bulunduğu ek mekan ise düz tavanlıdır. Apsisi sol uzun duvara oyulmuş, kilise tamamlanmadan bırakılmıştır.

Kilise tonozunun heriki yanında Kapadokya’da saygın olan azizlerin tasvirleri bulunmaktadır.Bunların en önemlilerinden biri olan Aziz Onuphrius, M.S. 4. yüzyılda Mısır çöllerinde yaşayan bir hermitti. (Hermit: Kendini dine adayan, inzivaya çekilen insan) Mısır’daki Hermepolis Manastırı’nda eğitim gören Aziz Onuphrius bir gün yanına ekmek ve su alarak manastırı terk eder ve çöllerde inzivaya çekilir. Palmiyeden yapılmış küçük bir evde yaşamına devam eder. Son hermit Aziz Paphnutius hermitlerin hayatını ve yaşam tarzlarını öğrenmek için M.S.4. yüzyılda Mısır çöllerine gider ve Aziz Onuphrius’la karşılaşır. Ondan fazileti nefse hakimiyeti öğrenir. Onuphrius ölürken, ‘Tanrı seni bu çöllere gönderdi. Burada gördüklerini, öğrendiklerini dünyaya söyle! Melek seni kötü şeylerden koruyacak, kıyamet gününde temiz olacaksın!’ der. Bu esnada gökten meleklerin ve müziklerin sesi duyulur. Yavaş yavaş bu güzel sesler azalırken Paphnatius ağlamaktadır.

Tavirlerde Aziz Onuphrius, çıplak, uzun saçlı, iri gögüslü, önünde palmiye ağaçı ile görülür.
 
Sahneleri: Girişin tüm karşısında sol elinde İncil tutan İsa ve yanında kilisenin banisi, tonozun doğusunda Aziz Onesimus, ejderle savaşan Aziz George ve Aziz Theodore, Gerçek Haç’ı tutan Helena ve oğlu Konstantin; tonozun batısında çıplak, uzun saçlı ve önünde palmiye ağaçı bulunan Aziz Onuphrius, yanında takdis pozisyonunda Aziz Thomas ve elinde bir kitapla Aziz Basil bulunur.